İnsan aşk ile vardır özünde.
Cevşeni kebir vardır kalbinde.
Bilinmez kadrinde,
kabri vardır sonsuz huzuru soluduğu ruhunda.
Aşkla vardır insan ve aşktan aşka vardır.
Ve önce aşkla özüne varır insan.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta