Aşka Varoluş Şiiri - Tuba Gürdere

İnsan aşk ile vardır özünde.
Cevşeni kebir vardır kalbinde.
Bilinmez kadrinde,
kabri vardır sonsuz huzuru soluduğu ruhunda.

Aşkla vardır insan ve aşktan aşka vardır.
Ve önce aşkla özüne varır insan.
İnsan vardan da öte varlığına varmak için vardırılır.
Ve vardıklarından varlıktır insan varolmak için varlığına.

İnsan, hem varolmaya varmak için vardır.
Hem varoluşuna var olabilmek için bir oluştur varlığında.
Hem varlığından yoktur insan.
Hem yoktan bilinen yoksuldur insan en varlığa.

Hem yoklukta yoksundur insan.
Hem yokluğa bir varlık, varlığa varıştır varoluştur insan.
Hem yokluğundan bir varlıktır.
Hem varlığından yokluğa varmaktır insan.
Ve varınca en vara varlığına aşkla bir varoluştur insan.