Aşka Tuzak Sözler Şiiri - Ahmet Karakaya

Geceye sürgüler çektim gözlerinden
Masum gülüşlerimi giyindim hayal kabininde
Yağmur yemiş ceketimin iç cebinde saklı şiirlerim
Astarı yırtık, yamalı bir umut tortusunu savurup üzerimden
Üşüyen avuçlarımdan titrek çizgilerle tuzaklar kurup
Sana senli şiirler avlıyorum bu gece...

Ürkek sözlerim var güncemde sana dair
Saçlarıma düşüyor şehrin gözyaşları, saklıyorum
Kaldırımların kucağına koyup yüreğimin başını
Bi çare teselliler dileniyorum gölgelerden
Boş caddelerde sokak lambalarının cömertliğine sığınıp
Gözlerinden tuzaklarla sana senli şiirler avlıyorum bu gece...

Ey gece; Uyandır bütün sevda erlerini
Caddelere düşen sellerle aksın bütün hüzünler denizlere
Ve boğazında bir inci gerdan gibi
Yada darağacından yadigar ilmeklerle süslensin İstanbul
Avuçlarımda tutarak yüreğimi ısıttığım demli bir çay hararetiyle
Dermansız dizlerime çökecek bir durak arıyorum şimdi
Rüzgarlar aşırıp umut mevsimlerinden
Saçlarından kementlerle prangalayıp bütün sözleri
Sana senli şiirler avlıyorum bu gece...

Aklımı kelepçeleyen bu zamansızlık ta neyin nesi şimdi?
Ayak üstü görülen düşlerin
Sıçrayarak bölünen ölümü hangi sözün kefareti?
Sesi kısık münadiler yolladım ülkene
Dinle, avaz avaz susuyorlar seni nasıl sevdiğimi
Ve sabaha kurulan bir gecenin son deminde
Sonlara gebe sözleri kanatarak dudaklarımda
Sana senli şiirler avlıyorum bu gece...