Aşka tövbe Şiiri - Hatice Nayır

Hani bir kuş süzülür göğünden,
İçinde bir şeyler havalanır senin de hani...
Aşkla doluverir gönlün bir anda,
Bir anda aklına geliverir ya işte,
Etme...

Uzak bir kentin,
Yağmur kokulu sahillerinde,
Lacivert bulutlarla kaplanır evren...
Hani kızıl bir güneşle
Selamlar ya seni İstanbul...
Gitmekle kalmak arasında,
Ölmekle yaşamak arasında,
Susmakla konuşmak arasında.
Kalıverirsin ya hani...
Kalma.

Solmuş bir gül oluverir tüm yaşananlar...
Bir bir gözlerinin önünde,
Islak kaldırımlarda tek başına,
Yaşlı bir ahşap iskelenin üzerinde,
Dalgaların sessiz sesinde,
Bir yerlere dalıp gidiverirsin ya hani...
Gitme.

Beklemezsin artık hiçbir şeyi...
Fallara dileğin de kalmamıştır,
Sevmeye yüreğin de...
Ne umudun vardır tutunabileceğin,
Ne de gelmesini istediğin...
Akıp gidişinde hayatın
Akıp gidiverirsin sen de...
Biter adına yaşamak denen serüven...
Bitme.

Tövbesinde kalakalırsın aşkların,
Ve tövbesinde
olan ve olamayacakların...