İnsanlardan arifce, çiçeklerden zarifce...
Sanıyorum tarifce güle misal olursun.
Var desem yok olursun, yok desem var olursun;
Uzansam sır olursun, sonra masal olursun.
Eğilir salkım söğüt, anne dilinde ağıt...
Yanarken onca yiğit; kime visal olursun?
Ağlar dönersin yaşa, akıl koymazsın başa;
Beni çevirip kışa, kendin uysal olursun.
Devirirsin tahtımı, bozdurursun ahtımı;
Karartırsın bahtımı, aşka timsal olursun.
Yol uzanır cüdaya, mevsim döner vedaya;
Erilmeyen sevdaya sen de emsal olursun!..
Kaan YILDIZ
(10.8.2020)
Kayıt Tarihi : 10.8.2020 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!