çok yönlü bir sevdanın içsel çöküşündeki hiçliğin
sitemlere yazılmış serenatlarının tutuşturduğu bir yangında
kırılan yürek parçalarından sızan kanla çizilen bir tablo
içimdeki aşkın dışavurumu
kutsal suyun tılsımında soyunuyor mahremiyeti dil değmemişliğin
ve ellerim kan kokuyor toprağın bağrında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta