kapılıp gidiyorum işte
nereden geldiğini bilmediğim düşüncelere.
sonra sorguluyorum kendimi
herseferinde suçlu buluyor yargılıyorum,
hayalin küsüp gidiyor..
ne nazamanki yargılıyorum kendimi
sen gidiyorsun,
ne zamanki suçlu buluyorum kendimi
o an sevmiyorum ben seni....
aşka sözüm var....
ne çok zaman oldu bu sözü vereli,
sanki seni tanıdığım günden bile eski.
çocukluğum kadar eski.
dizkapaklarımda açılan
hiç gitmeyen yaralırım gibi..
Kayıt Tarihi : 9.12.2005 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
EZİKLİĞİ İÇİNDEKİ TUTSAK MIRILDANMALAR...
VE UMUDU İYİ GÖREBİLEN BİR YÜREĞİN
GÖZBEBEKLERİNDEKİ KIRPMALAR.....
* * *
........ŞİİRİNİZİ OKURKEN BÖYLE BİR DÜŞÜNCEYE VARDI KAFAMDAKİ ÇAĞRIŞIMLAR.
TÜM YORUMLAR (1)