Aşk; hırçın da olmalı, kartallarla kanat çırpmalı göklerde.
Aşk; fırtınalı da olmalı, kasırgalar koparmalı denizlerde.
Aşk; şiirler yazdırmalı gönüle, bazen de Lal olmalı dillerde.
Aşk; gürlemeli, durulmalı, haykırmalı, susmalı yüreklerde…
Aşka yanmalı, can dediğin...
Ya canan olmalı ya da canını almalı.
“Yar” diyemezsin ki herkese; içindeki yaran olmalı...
Herkesin de bir yüreği vardır;
Amma yürek dediğin bir başka yanmalı...!
Her gün birini değil, birini her gün sevmek...
Her bakışta yeni çiçeklere gülümsemek değil,
Bir çiçeğe gönlünü, gözünü, sözünü, ufkunu verip,
Dalında, dikeninde, gülünde tomurcuğunda olmak
Her gün birini değil, birini her gün sevmek...
Her günün herkesin, figüranı olmak yerine;
Bir günün, bir canın kahramanı olabilmeli.
Her gönül köşesinde bir parça olmak yerine;
Bir gönülde vazgeçilemez canan olabilmeli.
Aşkım dediğin; yüreğini titretmiyor, kavurmuyorsa,
Gördüğünde; içinde bir garip fırtınalar kopmuyorsa,
Her şeyinin merkezi, öznesi, yüklemi olamıyorsa,
Çocukça güldürmüyor, büyükçe hüzünlendirmiyorsa,
Kaldırımlarda şarkı, kâğıtlarda şiir olamıyorsa,
... Hadi canım sende...
Aşkım dediğin; günün moda sözünde kiracıdır…
Kayıt Tarihi : 11.7.2013 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)