Hatırlarmısın? ben sana bir kitap
Sende bana bir kahve vermiştim.
Senin bana benim sana benzediğimi
Daha o zaman anlamıştım.
Girdiğimi görürdün
Eski sandalyeli küçük viraneli buluşma yerine
Hemen Ayaklarına giyerdin
Kamıştan yapılmış ucuz sandaletleri
Dudaklarına ucuz kızların özentisinde kalma rujla
Onlar gibi görünmeye çalışırdın.
Bana olan aşkını o zaman daha iyi anlardım
Ya varoşların caddelerinde gezen sarışın
çarpık bacaklı
yüksek topuklu ayakkabıyı giyen kadın
o yürüyüşte hep seni aradım
Hiçbir zaman sensiz düşünemedim
kalbimde büyüyen bir çocuktun
Sana olan bağlılığım anlamak için
Aç kalbimi oradaki aşka sor beni
Senin hayatımdaki yerini
sensiz yaşamayacağımı
Ufukların ardında aşkımızı saklayan
eski köhne bir kulübe ve bir rüzgar değirmeninde
Rüzgar döndürdükçe
Geçmişte kalan kirlenmişliğimi
Birlikte gittiğimiz o yel değirmeni hatırlatırdı
Seninle ilgili hatıralarım
Tükeniyor gün be gün
Silikleşen bedenin ve hayalini görüyorum
Sende kalan şeylerin koca bir yalan olduğunu
Düşündükçe anlıyorum
Şiirlerim, kelimelerim, duygularım dili
Sana ait olan geçmişimi,
İçimde doğup, büyüyen, ölen çocuktun
Sende kalan
Hatıram,
Geçmişim
Özlemim
Seninle birlikte yaşadığım
O yel değirmeninde bıraktım.
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!