Aska Son Söz Şiiri - Mehtap Tezcoşkun

Yeni bir hayatın izleri dökülecekti
Yasamın arta kalan sayfalarına.
Ben tüketen askın yarasından kalan,
Siyah lale bahcesinde,
Aska tövbelerdeydim.
Fethiyenin kücük bir otelinde,
Siyah lale bahcesinden,
Papatya tarlasına çıkısı arıyordum,
Tutunabilmek adına hayata.
Nisan ayıydı.
Senenin en cok sevdigim zamanı.
Aşka tövbeler giymeden önce,
Aşk zamanımdı nisan.
Artık nisanlar kanımı ateşlemez,
Aşkı kapıdan içeri almaz diyordum.
Oysa karşımda duran sen,
Bunun tersiyle beni tekrar´
Fırtınalı denizde bir takada bırakacaktın.
Öğle yemeginde kare bir masada,
Sınırlı zamanlarla dolu,
Yabancı toklukla tanıdım seni.
Unutulmuş heyecanlar filiz vermeye başladı,
Siyahın hakimi lale bahçesinden,
Yollar oldu bana seni gördüğüm her an.
Gecenin yarısı,
Karanın beyazı,
Aşkın başlangıcı oldu,
Kendine dikkat et mesajı.
Aşka giyilen tövbeler,
Yine aşk icin çıkarıldı.
İzin vermek istememiştim oysa,
Ama sen çoktan gelmiştin odama.
Yeni bir hikaye başlarken,
Tükenen ben gidemedim aşkın üstüne.
Fethiye çalışta,
Deniz kenarında,
Öğleden sonra,
Sen kendini hapsettiğin,
Benim gibi tövbeler giymişliğinle,
Duvarlarını örmüş oturuyordun.
Gidiyorum dedim.
Gidiyorum.
Kalsaydın demiştin, kalsaydın.
O an anladim ki, gitmek doğru karardı.
Gitmek.
Nelerden gitmedik ki.
Bir hafta vardı aşkın önünde.
Kalsam hiç bitmeyecek,
Ama gidiyorum diye fark etmeden tükenen
Belki koskoca,
Ama cok kısa bir hafta.
Yaşadım,
Yasandı.
Yasadık.
Önceden hüküm giymiş,
Cezası kesilmiş askıda,
Üstümden çıkardığımı sandığım tövbeleride,
Aldım gittim uzaklara.
Kendine iyi bak demeden sana,
Kendine dikkat etler bıraktım.
Savaştan kaçar gibi kaçtım aşkından,
Varılmaz yollarını görmezden geldim.
Gözlerine her kilitlendiğimde,
Olmazlığını kabul edemedim aşkın.
Gittim ben.
Kendimden gittim.
Deniz kenarındaki o küçük otelde,
Seni bana bağlayacak dalgalardan gittim.
Gittim ben.
Gidince biteceğini sandığım aşkı yüklenip gittim ben.
Bitmedi.
İzlerin hiç silinmedi.
Ama tükendim ben.
Söylenmemiş son bir sözüm kaldı bu aşka,
Geç kalmış.
İstemekle olmuyormuş,
Dilemek yetmiyormuş mumlardan alevler.
Artık kabul ediyorum yenildim sana.
Söylenmemiş bir sözüm kaldı bu aşka,
Kendine iyi bak.
Ben artık yoksunum bu dünyada