İbrahim Yılmaz - Aşka sebep oldu gözleri ...

İbrahim Yılmaz
1888

ŞİİR


29

TAKİPÇİ

Ben yalnız ve derbeder yaşarken o çorak vadinin kenarında
Yaprakları dökülmüş ve unutulmuş bir ağaçtım semaya bakan
Üzerinde kuşları soyardı elbiselerinden üryan bakan güneşin
Bir toz zerresi kadar hükmü yoktur seni özleyen kederlerimin.

Herkes seni sorardı kuşluk vakti olunca zamanın güzel yüzüne
Doymak istemezdik hazzından bıkmadığımız aşkın lezzetine

Tamamını Oku