Düşlerim vardı benim ahsenle, aşka dair
Düştüm ahsenin aşkına, gördüler hakir
Benim gönlüm zengindi, yoktu neftet kibir
Gördüm ahseni eyledi beni, bir garip şair
Dediler sen ahseni sevemezsin fakir
Bu aşk sana göre değil hayatın kir
Ben ise yazdım o yare yüzlerce şiir
Oldum ahsenin aşkına köle aşkına bir şair
İrem şehrinden aksaydı gönlüme bir nehir
İçeydim aşkın bâdesinden olsaydım mahir
Bitmezdi bende ona aşk olmazdı ahir
Çünkü aşkıyla öyle yandım oldum deli şair
Aşkıyla düşsem çöllere de aşkı bende bir
Çıksa önüme irem şehri de bulsam cevahir
Yanlız gönül ona müptelâ kalmadı akıl fikir
Neylesin onsuz dünyayı ahireti bu garip şair
Saklayıp dile gelmesemde aşkı zahir
Baldan tatlıymış sözleri dilinde yoktur zehir
Ah aşkıyla gönül sultan oldu sanki bu fakir
Aşkına köle olsunda, varsın esfel olsun şair
O ahsenin gözleri efsun saçları harir
Sanki onu sevmek bana ilahi bir emir
Elinden içsem de şerbet diye zehir
Aşkıyla meşk olur da ölümsüz olur bu şair
26.05.2020
Kayhan Ceylan
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 18:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!