Aşka Paydos Şiiri - Salim Çelebi

Kas katı kesilmiş sular
alı aklaşmış çatıdaki kiremitlerin.
Huysuz iki doru at
arsızca kişneyerek serenat
yaptı demin.
Ayaklarında nal, beyinlerinde fırtınalar.

Bodosladı cama,
pat diye düştü yere
minik bir serçe:
Çaresiz, fersiz ve açlıktan ölmek üzere.
Bu kışta ve bu kuşta bir hal var.

Buz tutmuş mahalle çeşmesinin oluğu,
rötarlı yine posta treni.
Refakatçiler şaşkın!
Biliyor hastalıklar niçin ertelendiklerini.
Ucu görünmeyen upuzun bir yol var.

Buharlaşacaktı sular buharlaşmasına
fakat ummadı bu denli katılaşacağını!
Ve yazı bekleme pahasına
nerden bilecekti ki aşkın da çar çabuk kışa alışacağını!
Donmuş kan dolu damarlar, bedenler etten duvar.

Yine en yürekli çıktı kardelenler
yine boyunları bükük.
Paydos dedi aşka
saat tam on ikide çalan düdük.
Ne kovanda arı, ne de petekte bal var.