Gönlüm ateşli çıkmaz bir sokak.
Yeri gelir patlar yeri gelir kanar.
Bu mukaddes sırrım içimi yedi.
Gün senden ışık aldı seninle bitti.
Dilerdim hep beraber olmak.
Işıksız şehirlerin kalbini aydınlatmak.
Şaşırır insan aşka ve gücüne.
Öyle bir güç ki korlu dağlar yarıp çiçek açtıran.
Yenilmez inatlara diz çöktüren.
Buna inandım bununla yaşadım şunca zamanı.
İnandırana inandım, sonsuz sadakate inandım.
Hatamıdır bilmem, belkide hataların en güzeli.
Gördüm yaşadım ve tutuldum bu derin ve kutsi hataya.
Ateşinle kavrulup pervanenle harlandım.
Sonunu bilmeden bilmek istemeden.
Kayıt Tarihi : 30.8.2023 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Gürer](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/08/30/aska-ozlem-sevgiye-tutku.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)