Aşka Övgüler Yağdırmam Ben,

Aşka
(Akıllının aklını alan
Korkağı cesur kılan
Uykudan alıkoyan
Yemekten kesen
Ciğer yakan
Yuva yıkan
Kan döken
Gözü kör
Nefesi dar eden)
Övgüler yağdırmam pek çokları gibi;
Güzel olabilir mi hiç insanı üzen bir şey?

Anlamadığım şu ki
Neden
Hep ondan söz eder keman, saz ve ney?
Ve hep ona dair
Sözlerin peşindedir onca şair?
(Yoksa bana mı denk gelmedi iyisi?)

“Üç beş güzel bir araya gelmişler
Benim sevdiceğim yok arasında”
Neredeysen bir ses ver ey dilber!
Bir ses ver!
Bir ses ver, öleyim yolunda!
Değilim vallahi parasında pulunda!
(“Sen aşktan ne anlarsın? ” denmesin de sonunda.)

Derman bırakmadın kulunda...