Aşka Ölümüne Yoruluyorsun

Çiçeklerimin dallarından koparıp
Gamzene dikmişsin
İzinsiz
Sil şu yüzündeki gülüşümü

Ben göğe kaçtım

Ah sen bir de kuşlardan mısın
Ben kaçmakla yarışıyorum
Sen koşmakla

Ne ara yazdın bu şiiri bulutlara
Dize dize
Ne yana dönsem
Yoluma çarpıyorsun

Ah anlamıyorsun
Ben kapattım o defteri

Sen
Kaleminle bana sayfalar çeviriyorsun
Gözyaşıma gökkuşağı bırakıyorsun
Güneşin ilk ışıklarını çalıyorsun
Kapıma bırakıyorsun

Kalbime fatiha okuyun yazdım
En güzel, ölüler birbirini anlar diyorsun

Ah
Ölümüne yoruluyorsun...