Aşk”ın her zaman kötü bişey olduğunu söylerdi yakınlarım meğerse kötü dedikleri şey hepsinde bi iz bi tranva bırakmış.
Yorulmuşlar sevmekten
Oysakı sevmek okadar yoran bişey değilmiş
Onları korktuğu sevdiğini başkasıyla görmekmiş
Bir gün kafamı çevirdiğimde birbirini seven iki çift gördüğümde derdim ki kendime bunlar aşk mı yoksa birbirini kandıran iki yabancı mı oysaki benim bildiklerim bilmediklerimi her zaman yanıltırmış onları ne aşk nede birbirini kandıran iki yalancılarmış onlar birbirine muhtaç olan iki insanmış
Onlar muhtaçlarımış
Babasının bi kez bile okşamadığı saçı okşatmaya erkek ise ona o duyguyu yaşatmak için herşeyin en iyisini yapmaya çalışıyorlarmış
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta