AŞKA MÜPTELÂYIM
Fırtına tufan bora, açık denizde çıkar,
Yükselir dev dalgalar, kudurur köpük kusar!
Soluyunca nazlı yâr, nefesi yürek yakar,
İşte bundandır benim, gam, keder, ah-u zarım.
Şikâyetim olmaz ki, aşk’ın yakan narından,
Gülünce güller açar, gül yanağın nurundan,
Efkâr basar gönlüme, ayrılınca yârimden!
Görmek için gezinir, aynalarda nazarım.
Ben aşka müptelâyım, yaktı kül etti beni,
Kement attı bağladı, tuttu kul etti beni,
Paha biçilmez idim, sahte pul etti beni,
Bendeki bu ayıbı, örter kendi mezarım.
Ali GÖZÜTOK
07.02. 2011
Kayıt Tarihi : 7.2.2011 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!