Aşka mahkum Şiiri - İrfan Topçu

Gönlüme bir damla kurşun misali,
Değdin de erittin en ücra yeri.
Nasıl terk edeyim şimdi bu şehri,
Yollarına mahkum edilmişim ben.

Bu gün bıraksınlar bu gün öleyim,
Sülün gibi bakışına köleyim,
Adına özgürlük nasıl diyeyim,
Gözlerine mahkum edilmişim ben.

Şimdi teselliyi ararım sende.
Meftunum, sen beni istemesen de,
Bir kere bak yeter, istemem buse,
Vicdanına mahkum edilmişim ben.

Eski bir dost için güzel bir sözü,
Söyle ki söyle de değişsin yüzü.
Beynime kazınmış o toprak gözü,
Görmemeye mahkum edilmişim ben.

Dumanı çıkaran gönül yangını,
Közünde pişenin bilmem adını,
Herkesin bildiği aşkın tadını,
Tatmamaya mahkum edilmişim ben.

İsyanımı sunuyorum esefle,
Sensiz bana zehir olan nefesle,
Gönülden çıkmayan bu derin sesle,
İnlemeye mahkum edilmişim ben.