Aşka küstüm Şiiri - Ali Kamil

Yürek yangınlarının içinde yanmışım
Ne fırtınalar atlattım
Boranları,melteme çevirirken
Ne yangınları söndürdüm
Umutlarım kül,hayallerim sessiz kalırken
Acılar hep yoğurdu beni
Sebepli,sebepsiz
Bekletimin olmadığı zamandı
Bittim,tükendim,yoruldum dediğim zamanda
Sen çıktın karşıma
Kanayan yaralarım vardı benim
Gülün dikeninin yüreğime attığı çizik misali kanarken
Kanayan yaralarımın sızısını dindirdi sesin
Kanayan yaralarıma merhem oldu gözlerin..
Hapsettiğim karanlık dünyamdan çıkıp
Masmavi gözlerine sığındım
Sevdim dedim
Daha çok sevdiğimde hayallerle buluştum
O kadar içtendiki yüreğin
Masumluğu sende öğrendim
Hüzün dolu gözlerimde bir acı
Kayıplarımda acılar vardı
Kanayan yaralarıma merhem oldun
İlk kez Hayat bana güldü
Hiç beklemediğim anda sen çıktın karşıma
Sözcüklerim kifayetsiz kaldı
Anlatamadım sana
Öyle mutluydum ki,
Bir o kadarda korkuyordum..
Bu rüyadan uyanmaktan..
Seni kaybetmekten
Tekrar acı çekmekten.
Bir anda kayıp gidecekmiş gibi ellerimden
Beni senden
Senı benden
Aşkı yüreğimizden
Alacaklar diye çok korktum
Ben aşkı sen varsın diye sevdim
Senin olmadığın her an
Ben aşka küstüm sevgili..