bağrına ateş düşürmüş canan
hasretiyle yakmış, bendi yıkılmış tahammülün
hakikatte yalan eylemiş nar-ı ateşi
aşkın alevine yokmuş dermanı suyun
gönül, zafer-i mükafatı yanmakta görmüş
tükenmezmiş kaynağı çırpıntıyla atan kanlı gönlün
felek dönmüş, gündüzleri gece bilmiş can
tüm ruhuyla baksa ne çıkar, aynanın tersi olmuş gördüğün
rüya'nın kalbi hüsn ü aşk dilenirken mavi’den
avuçları boş kalmış, taşsa da yağmuru göğün
gül bahçesinden bir diken koparmış canan
batmış ellerine canın, kanamış tüm renkleri sevda gülünün…
09.12.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 10.12.2009 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!