Gönlümü kilitledim
Attım yüreği girdabına
Çıkart
Çıkartabilirsen
Çıkarta bildiğin kadar
Gönül eriyim
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gönlümü kilitledim
Attım yüreği girdabına
Çıkart
Çıkartabilirsen
Çıkarta bildiğin kadar
Tebrikler üstadem.gönlüne sağlık..iyi günler dilerim..
Hindistan,çin milyarlarca insan,sebebi nedir ki,ben
ce bir tür korsan yazılım.150lik bayan 220 eşi mar
kete götürüyor,yada iplik gibi bayan fıçı gibi adamı
pazara götürüyor.sebeb bence yazılım bayanların hafızasında yayılan bir yazılım,kirlian fotografta göz
lemlenenebilir,seçme olsa bu tezat olurmu.Çinde
pandaları seferber oluyorlar pornolar,erotik filmler yapıyorlar pandalar için tık yok.hayvan psikolokları,
byoloklar,veterinerler çaresiz,,tüb bebek deneniyor
dişi panda sahip çıkmıyor,analık yapmıyor,sonuç
aşk bir yazılım.hanımlarda etkisiz,onlarda sahiplen
me duygusu var.Bu kadar etkili olmasa sanayi ve ti
caret hayatı biter.edebiyat diye bir şey kalmaz....
moruk edbiyatcını yorumu budur.................
Aşka inanmak ve inandırmak, evrenin en çetin duruşması...
Bu hesaplaşmada beraat edenlere ne mutlu!
Tebrikler harikasınız saygılar
tebrikler efendim
Çok anlamlı dizeler, sevince yürekten sevmeli,
bunu seven her gönül bilmeli, tebrikler şairim.
tabi ki varsa cesaret inanacaksın aşka yaşı yok her yaşta sevmenin bin çeşidi var güzel anlatıyorsun sen zaten güzel olmalı sicak el ele sinama yolunda kumurular gibi bir kaç laf etmek ne güzel olur iyi bak kendine ne zaman gülersen o zaman yaşıyorsun demektir sevgiyile kal ??
Aşkı yaşamak lazım yaşayabildiğin kadar. Çok güzeldi sayın DİLŞADE GÜNGÖR . Yazan rllerinize , hisseden yüreğinize sağlık
Sevdalar yazılmış ise suya değil yüreğe her şekilde var olmaldırı ve hep orada kalmalıdır sevgili şaiirm. Ben aşka inanıyorum ve onun varlığının olduğunu biliyorum. Belki de yaşadığım içindir aşkı biliyorum dememin nedeni bilmiyorum ama aşksız bir yaşamın var olabileceğini düşünemiyorum.
Güzel bir şiir. Sevgiler yüreğinize
Sevda lafta gözde değil
Emekte yürektedir
Yol yordam bilirsen
Gönül defterine
Yaz yazabilirsen
Yaza bildiğin kadar
Çok harika ve akıcı dizeler,yürek sesiniz mükemmel yansımış,zevkle okudum.Yüreğiniz var olsun.Saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 53 tane yorum bulunmakta