Geride kısık sesinin vurduğu nefesin,
Nefesim kalır içinde özlemleri ve
Sarılamayan yaralar bırakarak.
Şimdi vesile olmaz hiçbir çiçek
Dargın sevgilileri barıştırmaya
Sonunda ne verilen sözler tutulur
Ne de eski heyacanı kalır biten aşkların.
Ankara dan Hakkari’ye bir yar gelir
Ve sonunda bin yaralar bırakır
Zapın derin sularına
Öyle sanırız bir gün gideceği düşünülmeyen sevgililere
Ya da bir gün gideceği bilindiği halde
Onu yarsız bırakamayacağımızı
Kutsal,masum aşkların yaşandığı dağların asil kentinden.
Bu kentin ölü sessizliğindeki varoşlarında
Gün gelir koklanmayan çiçek kalmaz
Sevdalara en çok bu şehir inanır
Acılara ince bir tebesümle bakar gözlerinin mavi ıslaklığında
Ölümlere meydan okur her aşk bu unutulan yitik kentte.
Kayıt Tarihi : 9.12.2007 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/09/aska-inanan-bir-sehir.jpg)
mustafa taş
TÜM YORUMLAR (1)