Aşka İkilikler Şiiri - Burak Akar

Sırrına ermek mi aşkın, haşa ne haddime
Sen varken aşkı layık bulamam ki kendime

Hep bir hazırlık var peki bu neyin hazırlığı
Ve her hazırlıktan sonra yine ölüm yalnızlığı

Göz göz odalarda yine saz söz oldu hasretin
Yolunu gözlemeyen anlamaz ki kıymetin

Beklenen bilmez ki ne bilsin beklemeyi
Artık farz biliyorum yolunu gözlemeyi

Sokağın ta sonunda bir mor lamba tütüyor
Ah dili olsa, konuşsa; o da bana acıyor

Kimse muhtaç olmasın şöyle garip bencileyin
Bir acı, bir feryattır bu! Uyutmuyor geceleyin

Özlemek, çok özlemek… Anlatamaz derdimi
Kış zamanı alevlerde buluverdim kendimi

Hiç zorlamam, sana karşı saygım var benim elbet
Hâkim sensin, ceza senin, benim yine müebbet

Ebediyyen esirinim kölen gibi gör beni
İster al ister sat, yeter ki şâd et beni

Damarımla, kanımla, gözyaşımla, canımla
Aşığım ben, dil dökerim eski kırık sazımla

Duy beni yâr, gör beni yâr, sar yine sen sev beni
Verme ele, etme giryan, öylece güldür beni

Öldür beni, yandır beni, Kerem et de kûyunda
Bir an bile etme sensiz, koyma garip yâr beni