Aşka düşünce. Şiiri - Adem Kaçar

Kimisi inanır, kimi inanmaz,
Yeniden dirildim Aşka düşünce;
Tatmayan kişice elbet onanmaz,
O yüzden yerildim Aşka düşünce..

Baktığım kulûbda Aşkı görürüm,
Daldığım gurûbda Aşkı görürüm,
Mecâzi mahbûbda Aşkı görürüm,
Allah'a vuruldum Aşka düşünce..

Benliği seyrettim mecâz aynada,
Hakîki Mahbûb'a erdim mânâda,
Mâlesef mağlûbum nefsi iknada,
Kendime kırıldım Aşka düşünce..

Yârdan önce sanki gönül kuraktı,
Ezelden ebede mecâz duraktı,
Belledim ki bu Aşk Hakk'a Burak'tı,
Sırlarla örüldüm Aşka düşünce..

Olmasaydı nasıl ben inanırdım?
Oysa tâ Elest'ten beri tanırdım,
Yaşama kaynağım nefis sanırdım,
Dünyaya darıldım Aşka düşünce..

Elest'ten mirâstır Aşkta firâklar,
Hasretin nârına odun ıraklar,
Vesile perdedir o dış mihrâklar,
Yârimden sürüldüm Aşka düşünce..

Tarsusi diyorlar şimdi adıma,
Duyanlar çonuştu zirâ yâdıma,
Âşıklar mısradan varır tadıma,
Şiirden soruldum Aşka düşünce...