Aşka Düşünce Şiiri - Soluk Beniz

Ben hep Kays'a imrendim, henüz seni görmeden,
Leyla diye başlardım aşkın her tarifine,
Kader denilen terzi bana aşkı örmeden,
Nasıl bilirdim aşkın, ateşin tarifi ne?

Mecnun; Necit çölüne atılmış yanık bir kum,
Leyla; aşk pazarında nazar değmeyen kadın,
Ben gönül ocağında ne varım ne de yokum,
İsmini söyleme yar, aşkı ağlatır adın.

Sen ateşime yağmur taşıyan karıncasın,
Sen, tenimde yakamoz, yüreğimdeki volkan,
Sen rüyama gelen dört yapraklı yoncasın,
Sen, gözlerimde vuslat, damarlarımda alkan.

Alemler cismine ram, ismin alnımda yazı,
İçimde bir kaside uluorta haykırsam,
Şuh nefesinle yaksan gecemdeki ayazı,
Sana uzanan yaban elleri bir ben kırsam.

Bir ben açsam bahçende tomurcuk kadar narin,
Bir sen olsan sevgili, aklımdaki düşünce,
Cennetler sizin olsun, tek sevdiğimi verin,
İnandım, cennet bile yanar aşka düşünce.