zb'ye...
Bilemem gönül kuşu nasıl bir nâra düştü
Tutuldu dili yalnız bir acı nârâ düştü.
Gönüller bitsin diye beklerken ayrılığı
Manto ihatasında hicran kenara düştü.
Dolunay gececleri gark etmişti yâ nura
Nirengi noktasında aşk aşikara düştü.
Dev diye arkasından koşturulan adamlar
Senle kıyaslanınca hepsi fukara düştü.
Elmas parıltısında titrerdi yalnızlığım
İnilti meclisinde cânân hatıra düştü
savrulan kumaşların hayranım renklerine
şifrelere muntazır gözler zarara düştü.
libas diyerek giydi kalbim üstüne aşkı
zehirlenip vefayla diyar-ı yâra düştü
elle rimde dua var ve dilimde yakarış
yalvaran sözcüklerle dilim yollara düştü
Kayıt Tarihi : 19.12.2004 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!