Aşka Düşenler Şiiri - Ramazan Pamuk

Sevdaya düşenin dönermiş başı
Doğru yolda şaşıp azar gidermiş
Ağustos ayında gelirmiş kışı
Yetmeden bağını bozar gidermiş

Yar derdine bükmüş doğru belini
Mihricanlar vurmuş gonca gülünü
Kimselere demez arzu halini
Kahır defterine yazar gidermiş

Kimi deli diyor kimi divane
Yıkılmış hanesi olmuş virane
Kim bu mecnun diye soran sorana
Leyla Leyla diye gezer gidermiş

Ne murat eylemiş ve vasla ermiş
Ne koklamış nede sineye sarmış
Bazen hayal bazen düşünde görmüş
Uyanıp bahtına kızar gidermiş

Sırtında şeleği kambur eylemiş
Dalınca deryaya dibi boylamış
Adını kurtlara kuşa söylemiş
Cezbesi kabarıp sızar gidermiş

Aklı şirin olan fikri dağ olur
Bülbülün meskeni bahçe bağ olur
Aşka düşen biri nasıl sağ olur
Kendi mezarını kazar gidermiş

Hilkatiyim aşk bu sığmaz tabire
Sinen delik deşik döner kevgire
Peşini bırakmaz girer kabire
Ta ruzu mahşere uzar gidermiş.