Aşka Dönüşüm Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Işıklı oda
Aşka çarpışmada

Minnacıksın ve uçmaktasın
Aralıksız vızıltıdasın
Yüzüme çıldırmaktasın
Zarar vermeye çabadasın
Bunun ne algısındasın
Ne de farkındasın
Dönüştüğün halin fıtratındasın

Işıktan odasında aşkın
Minnacıksın ve vızıltıdasın
O güzelim sesine ne yapmışsın
Kalbimin kulağını tırmalamaktasın

Yüzüme aşık, minnak canavarsın
Mideni gönül yerin sanmaktasın
Bana kabus yaşatmaktasın
Ellerimle kendine çarptırmaktasın
Bilmem kaç kez çarptırmaktasın

Son vuruşumda yaralandın
Vızıltından kurtuldun
Hızından yavaşlatıldın
Işıktan odasında aşkın
Dönüşüme alındın
Aşka pervane kelebektin
En büyük kelebektin
Muazzam güzellikteydin

Yaralamak isterken
Yaralanmış pervaneydin
Kendine gelmen için
Allah'ın sopasını ellerimden yemiştin

Allah'ın sopası ahirete merhemdir bilmedin
Suçlayıp geriye çekildin
Aşkın bize ışıktan odasını terk ettirdin
Oysa, aşka ne güzel pervaneydin
Kendine hayran etmiştin
Kendinin farkında değildin
Aşka çok yakıştığının farkında değildin
Güzelim sana bu kötülüğü niye ettin

Aşkın, bize ışıktan odasını terk ettirdin
Ben giderken, sen de sokağa atıldın
Aşkın ellerinden sokağa atıldın
Dönüp baktım, yere düşmek üzereydin

Olan biteni rüya işareti tanımladı...

Dönüşümün kutlu olsun
Aşka pervaneye kelebeksin
Düşme! Öleceksen aşka ölmelisin
Ruhunun hatrına
Kanatlarına, duaları destek ettim...