Aşka Döndü Hac Hasreti Şiiri - Cihat Şahin

Aşka döndü, hac hasreti,
Ak sevdayla, yanar içim!
Hep umarım, inayeti,
Bin iştahla, ona açım.

Doya doya, yapsam tavaf,
Irak olsa, serden her gaf.
İnse gökten, fakire af,
Sevinç sürur, yapsam haccı!

Yapsam say’i, sebat ile
Malum meşhur, o hat ile
Hak resule, biat ile
Usulünce yapsam haccı!

Bol bol içsem, o zemzem’den,
tathir etse, kirden semden,
Feyiz alsam, hep o demden,
Bol rahmetle yapsam haccı!

saydan sonra, olsam tıraş,
Usturayla kazınsa baş.
Halis mümin, Müslim kardaş,
Tüm dostlarla, yapsam haccı!

Veda etsem, hüzün ile
Haktan gelen, izin ile.
Oğlum ile kızım ile
Ailemle, yapsam haccı!

Sonra varsam, medineye,
Görsem kabul, o sineye.
“Et şefaat”,diye diye,
Ziyaretle, yapsam haccı.

Dua etsem, doya doya,
Şefi kılsam onu hayya!
Haram olsa, bana gayya!
Berat ile yapsam haccı!

Kırk vakit’i, kılsam orda,
Sabah akşam, kalsam nurda.
O nur ile dönsem yurda,
Sürur ile yapsam haccı!

Şefiimle, yapsam sohbet,
O havayla, yapsam ülfet.
“Makbul”deyip, her bir külfet,
Sabır ile yapsam haccı.

Veda etsem, ol resule,
Çıksam ordan, tam huşuyla.
Gelse bunlar tam husule,
Lütuf ile yapsam haccı!

Bu hayaller, olsa gerçek,
Olsa hâsıl, keşke tek tek.
mevlam kadir, bunda yok şek!
Lütfetse de, yapsam haccı!

Ümit kesmek, büyük günah,
Öyle diyor, malik ve şah.
Yaşatsa da, hüzün ve ah,
Nasip eder, bir gün haccı!