Aşka Doğuyorum Şiiri - Filiz Apaydın

Ben acılarımı gelin ettim telli duvaklı,
hüznümü bir yelkovanın ucuna bıraktım.
Ve bir darağacının kollarında
Bırakıp kaçtım
Acziyet barındıran duygularımı…
İhaneti oldum ihanetimin.
Ve bir gelincik tarlasında
Çiçek diktim ölümün avuçlarına.

Düştükçe kalkmayı öğrendim bugün,
Toprağı delen küçük bir kardelenden.
Bir kırlangıç gagasında
merhameti öğrendim
anne yüreğinden…

yandıkça pişmeyi
güneşin gözlerinden,

ve öldükçe dirilmeyi
toprağın sinesinden…

geceyi sıyırdım gökyüzünden.
dans ettim yıldızlarla
suya düşen bir yakamozun avuçlarında.
demir parmaklık gibi
gözlerimin önünde duran kirpiklerimi
koparıp bir bir
değiştirdim bir papatyanın yapraklarıyla.
bir çiçeğin gözleriyle bakmayı öğrendim yaşama.
ısmarlama hayatları uğurladım
düş celletlarına…
özgürlüğümü özgür bıraktım.
hapsettiğim yerden çıkardım zamanı.
bir güvercin kanadında buldum
yaşamak kavgasını.
şimdi dolu dizgin
şimdi rüzgarlar gibi serseri
ve
dağ çayırları gibi haylaz yüreğim.

bugün gülmeyi öğrendim
kırık bir tarağın dişlerinden.
ve şehirler yakmayı
bir yiğidin gözlerinden…
şimdi yıkasın bedenimi
bir teneşir tahtasında
erenler.
bir parça beyaz bez getirsin
başımda bekleyenler.
gözlerim kapanmasın kör karanlıklara
açın perdeleri,
papatyalar düşsün göz çukurlarıma.
şerha şerha kopayım acıların
tırnağından.
bedenimdeki hüzün mabetleri yıkılsın.
ve yalnızlık senfonisi unutsun
tüm notalarını…
ölümü bir başka seviyorum
bugün
yaşamak arzusuyla
bir tabutta can veriyorum…

bugün tam gözbebeğinde bir sevginin
yeniden hayat buluyorum
bugün
tam eşiğinde bir sevgilinin
yeniden AŞKA DOĞUYORUM..

24.12.2006
Filiz Eylül APAYDIN