Aşka Doğan Gün... Şiiri - Erdem Baki

Huzurgah bir şafakta doğar olanca içtenliği ile,
Sarıverir varlığını,
Gülden derin, yağmurdan serin gülümseyişler fısıldar yüreğinin rahmine…
alır karanlılarını,
güle durursun sonra
güne doğarsın alemlere rahmet olur gülcen…

Bayram çocuklarından beter heyecanlar ilikler
Kubbenin semalarına
Sevgilinin adını aklına andıkça
Aklın başından gider
Hoş bir mayhoşluğa düşersin gönül aynanın karşısına her geçişinde…
Bakışlarının ulaştığı her zerre-i alemde tomur tomur güller biter…

Canım dersin yüreğini bedeninden çıkartıp sevgilinin avucuna verirken…
Sen varsın diye ben varım
İyi ki varsın! İyi ki,
İyi ki cansın, canımsın…
Kimsesizlikten çekip aldın beni,
Aşkınla onurlandırın bu puslu bedeni,
Varlığım varlığınla mana buldu,
Sen benim diğer yarımsın …
Demek varlık aleminin sırrına varmak buydu…

Serin bir ikindi yağmuru kıvamında yağdın gönül bahçeme,
Ne iyi ettin gül yüzlüm,
Yüzümü özüme çevirdim seninle,
Günümü aydınlığa doyurdun hak sözlüm,