Aşka diz çöker anılar Şiiri - İbrahim Yı ...

İbrahim Yılmaz
1726

ŞİİR


26

TAKİPÇİ

Aşka diz çöker anılar

Yaslayınca sırtını ormana
Kendini güvende hissedersin
Dalarsın uzaklara
Seni kalbinden çeken
Çok uzaklara
Bir kartalın gözlerinden bakarsın
Uzun düşen gölgelerden
Hayatın renkli sayfalarına.

Ve sonra;
Yavaşça iner körfeze
Akşamın kızıllığında güneş
Doğar tepelerden dolunay
Ormanları yararak,
Yakamozların kollarında
Aşka diz çökerdi anılar
Ağlayarak.

Aşkın geceye değen renginde
Dans ederken dalgalar
Saman yolunda hüzün var
Tenin geceyi okşayışında
Yeşerirken yıldızlar
Bir muştu gibi uçar sabaha
Saçlarından havalanan kumrular.

Bahse girerim
En uygun zaman
Tan vaktidir seni bana çağıran,
Gecenin çıngıraklı sesinden
Duydun mu bir kuşun ötüşünü
Çok uzaklardan.
Henüz çocuklar uyanmamışken
Gecenin çitlerinden atlayarak
Açmalıyım şehrin
Siyah aynalardan bakan
Küskün örtüsünü.

Güneş doğarken seni seyrederdi ağaçlar
Seni seyrederdi dallarda kuşlar
Kaybolurdu yıldızlar mavi bir denizde
Gürbüz bir sabahı solurdu çiçekler
Sen ellerinden tutardın aşkın
Huzura yolculuk gibi
Sonsuz bir zaman diliminde.

AKÇAY-EKİM - 2007

İbrahim Yılmaz
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 18:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Aynur Meydan
    Aynur Meydan

    N ekeyif aldım okurken siz hep yazın ne olur.

    Cevap Yaz
  • Halim Akın
    Halim Akın

    güneş doğarken seni seyrederdi ağaçlar
    seni seyrederdi dallarda kuşlar,
    kaybolurdu yıldızlar mavi bir denizde
    gürbüz bir sabahı solurdu çiçekler
    sen ellerinden tutardın aşkın
    huzura yolculuk gibi
    sonsuz bir zaman diliminde.

    Beğeniyle okudum bu güzel eserini. Gönülden kutluyorum İbrahim bey.. Hep sevgiyle atsın yüreğiniz.. Sağlıcakla kalın.. Halim AKIN 10 PUAN+ANT

    Cevap Yaz
  • İpek Kutay
    İpek Kutay

    Aşka diz çöker anılar

    yaslayınca sırtını ormana
    kendini güvende hissedersin
    dalarsın uzaklara
    seni kalbinden çeken
    çok uzaklara
    bir kartalın gözlerinden bakarsın
    uzun düşen gölgelerden
    hayatın renkleri sayfalarına.

    ve sonra;
    yavaşça iner körfeze
    akşamın kızıllığında güneş
    doğar tepelerden dolunay
    ormanları yararak,
    yakamozların kollarında
    aşka diz çökerdi anılar
    ağlayarak.

    aşkın geceye değen renginde
    dans ederken dalgalar
    samanyolunda hüzün var
    tenin geceyi okşayışında
    yeşerirken yıldızlar
    bir muştu gibi uçar sabaha
    göz bebeklerimden kumrular.

    bahse girerim
    en uygun zaman
    tan vaktidir seni bana cağıran,
    gecenin çıngıraklı sesinden
    duydun mu bir kuşun ötüşünü
    çok uzaklardan.
    henüz çocuklar uyanmamışken
    gecenin çitlerinden atlıyarak
    açmalıyım şehrin
    siyah aynalardan
    artakalan küskün örtüsünü.

    güneş doğarken seni seyrederdi ağaçlar
    seni seyrederdi dallarda kuşlar,
    kaybolurdu yıldızlar mavi bir denizde
    gürbüz bir sabahı solurdu çiçekler
    sen ellerinden tutardın aşkın
    huzura yolculuk gibi
    sonsuz bir zaman diliminde.


    Sizin gibi bir sanatsevere sağlık dolu bir ömür diliyorum şahsım adına..
    Saygılarımla
    İ.Topyan

    Cevap Yaz
  • Yıldız Özcan
    Yıldız Özcan

    tebrikler çok akıcı bir şiirdi
    ben çok uzun şiirlerden sıkılırım bazan ama bu şiir su gibi akıveriyor
    çok güzeldi
    selam ve dua ile

    Cevap Yaz
  • Zeliha Deniz Pamukcu
    Zeliha Deniz Pamukcu

    çok güzel

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (28)

İbrahim Yılmaz