Devriyeler sarmışken dört bir yanımı
tutsak ister senden bana kalan gülüşünü
vede soguk gecede göğsüme yaslanan
belirsiz sıcaklığını...
bense direnmekteyim nefesini bile vermemeyi
haydi yetiş ilk nefesime...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
yaşamak direnmektir zaten.
aşk ta dahildir buna...
tebrikler....
hedi şimdi derin bi nefes al..bu şiirin devamı gelmeli..yüreğine sağlık.
sade ..içten ..tebrikler
yüzüm değsin yüzüne...kalbine kalbim...ölüm o zaman aşktan daha tazedir....şiirinize armağanım olsun....kabul ediniz...kalitenizi kutluyorum..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta