Aşka destan Şiiri - Harun Yıldırım 2

Aşk, cevidanı gezip dolaşan bir Leyla dır,
Zılgıtı çölü yakan bir sevdaya düştüm ben,
Bu güzelliği veren sana kadir mevladır,
Kokusu gülü yakan bir sevdaya düştüm ben.

Gonca yaprağı gibi dudakları bükülen,
Rüzgarın tokmağıyla filizleri sökülen,
Bir şairin ebabil dudağından dökülen,
Şerbeti dili yakan bir sevdaya düştüm ben

Her bir bakış aşığın bitmeyen umududur
Beni böyle mest eden bakışların bumudur,
Gözüne baka baka yakışların bumudur
Göz yaşı külü yakan bir sevdaya düştüm ben.

Sanki bir ateş düştü aniden ince ince,
Yedi dilek tutmuştum gök kuşağı inince,
Gözlerine bir baktım aşkım demeden önce,
Ateşi eli yakan bir sevdaya düştüm ben.

O son sözü vardıya hatırladım deminde,
Ağlamıyor gözlerim onlar kendi neminde,
Dua’ya muhtaç etti aşkın cehenneminde,
Kevseri,gölü yakan bir sevdaya düştüm ben.

Gamzeleri kıvılcım mavi boncuk zülfünde,
Lale sümbül kıskanır gül açar güldüğünde,
Bu son şarkı son fasıl onu çalsın bu günde,
Nağmesi teli yakan bir sevdaya düştüm ben,

Yorgansız ve yastıksız bindiğimiz taputlar,
Köpüklü bir denizde zıpkın yedi umutlar,
Göklerin dibeğinde kamçı yedi bulutlar,
Estikçe yeli yakan bir sevdaya düştüm ben

Celali rüyalarda cok sefa
sürecektim
Bağlarımda zafiran gülleri görecektim
Ben ona bir gün değil bir ömür verecektim
Yeşili alı yakan bir sevdaya düştüm ben

Çatlamış yüreğiyle aşkımı içip kansın
Bir mum gibi erisin o Gönül gahî yansın
Unutamasın günde kırk kez adımı ansın
Peteği balı yakan bir sevdaya düştüm ben

Bitmeyen senoryonun bu kaçıncı bölümü,
Yarab Ölmeden önce koklasaydım gülümü,
Kaldırın musalladan bekletmeyin ölümü,
Bedeni salı yakan bir sevdaya düştüm ben.

HARUN YILDIRIM / 2015