Aşka Davet Şiiri - Dursun Onal

Durdu dünyam, kara bulutlar çöktü ufkuma
Umutlarım vardı sonsuz, seninle olan,
Rasgele bir duygunun değil esiri,
Sustukça içimde yanan bir vokan misali.
Unuttu sanma, asıl şimdi başladım seni yaşamaya,
Nafile, bilirim tüm serzenişlerim boşuna,
Dayanmak ne mümkün aşkın ızdırabına,
Aldığın bu gönül yasaklı, sen olmayınca,
Ne gelir elden, artık çok geç doyamadım ben sana.
Tanyeri ağarmakta, yine sensiz veda ediyorum geceye,
Üstümde geceden kalan, yine bende saklı sevgin,
Lakin sanma seveceğim sensizliği,
Aşkın bir kor, gel gör ki, yakar bedenimi,
Yasakta olsan, yaşar bu gönül seni.
Avuçlarımda yüreğim, sahibi sen nerdesin,
Leyla bile görmedi böylesini, Mecnun’u da bilesin,
Alaca karanlıkta bile gözlerim kapalı, seni hayel ederim,
Gönülde öyle bir yareki, yaşarsan bilirsin,
Özlemin en büyük yaram, kalbimde hançersin,
Zaman durdu bana, bilmem ki, geri gelirmisin,
Eğer gelirsen, bir ömür boyu benimle olurmusun?