Aşka Davet Şiiri - Şükrü Onur Şahade

Önce biraz ümit, çiçekler daha renkli
Yüzünde kediler sayarım binbir gece zevkli
Endamına erişemez tanrılar, onlar pek ciddi
Gözlerinde görüyorum aşka davet ediyor bu bahar beni
Yaşamın içinde ama öylesine gereksiz
İşin içine girince fark edersin aşksız hayat işlevsiz
Yalnız seninle anlam kazanır bu yaşamak yığını
Yalnız senin ipine tutunca uçar uçurtmalar
Üzerime bir moloz gibi devrilen bu acılar
Ta atalar mirası bu müzmin melankoli
Kulağımı tırmalayan bu köksüz uğultu
Ve kaderimi lekeyen bu sisli gelecek
Sadece seninle anlam kazanır
Çünkü sensin yaşamın gerekçesi.
Saçlarında görüyorum aşka davet ediyor bu bahar beni
Bana her bahar hatırlatır seni
Sen doğurursun yüzüme güneşi
Sen batırırsın yüreğime ayı
Aşkın dillendirirken yüz yıldır söylenmemiş tüm acı şiirleri
Ben zaten bülbülüm gülün koynunda yüzyıllardan beri
Yaklaş bana
Yaklaş ki bulunabileyim huzurunda
Yaklaş ki varmış olayım yaşamanın tadına
Sensiz her şey alelade
Mucizeler bile sıradan
Yaşamak senden menkul
Sana hasret, seni ister her kul
Zıtlık senin muhtevan
İçinde barındırırsın hem hüznü hem neşeyi
Aynı anda olmaz hem gündüz hem gece
Ama sen varsan yapabilir bunu herhangi bir hece
Sözlerinde duyuyorum aşka davet ediyor bu bahar beni
Bu bahar istiyor ruhumu benden geri
Ama sana verecek bir şeyim yok
Bir tek nefesim var o da yalnızca adını fısıldar
Biliyorum aşka davet ediyorsun beni
Fakat ben zaten senleyim yüzyıllardan beri.