Bir sonbaharı daha yaşıyorum
Ömrümüm karanlığında,
Kaçıncı yalnızlığım,
Kaçıncı gözyaşı döküşüm
Duygusuz sevdalara kapıldığım için....
Ağladığımı duyuyormusun mısralarımda,
Yalnızlığımı görüyormusun
Kurumuş yaprakların toprakla kavuştuğu anda...
Yağmur damlalarının düştüğü yerde
Yüreğimin serzenişlerine kulak veriyormusun,
Ya, sevda ormanında kurumuş bir ağaç parçası olduğumu biliyormusun...
Artık söylüyorum içimde sakladığım hisleri,
Bu sessizliği taşımak ağır geliyor,
Aşık olmayı istiyorum....
Yeniden umutlanmak yarınlara,
Sabahın ilk ışıklarını sevdiğimle birlikte görebilmek
Ve yalansızca sevilmek, sevmek istiyorum....
Aşka duyduğum özlemlerimi
Gözlerinin içinde gidermek,
Sesini duyduğum anda bedenimin titrediğini hissetmek istiyorum....
Öyle yüce olmalı ki sevgin ve sevgim
Seni, sende tek parça olarak yaşamalıyım diyorum,
Gülümseyişlerim de sen,
Dizelerimde sadece sen olmalısın...
Ve ellerimin değdiği her yerde
Gözlerinin izi olmalı
Hayatımı renklendiren yeganem olmalısın....
Belki geciktim,
Ya da vaktinden çok erken geldim sevda istasyonuna
Bilemiyorum....
Sevmek,
Damarlarımda dolaşan kan kadar gereksinimim yaşamım için
Ve sessizliğimi bozuşum
Aşka davet için....
-13.11.01-23.30
Nurullah AydınKayıt Tarihi : 16.11.2001 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!