Bir sonbaharı daha yaşıyorum
 Ömrümüm karanlığında, 
 Kaçıncı yalnızlığım, 
 Kaçıncı gözyaşı döküşüm
 Duygusuz sevdalara kapıldığım için....
 Ağladığımı duyuyormusun mısralarımda, 
 Yalnızlığımı görüyormusun
 Kurumuş yaprakların toprakla kavuştuğu anda...
 Yağmur damlalarının düştüğü yerde
 Yüreğimin serzenişlerine kulak veriyormusun, 
 Ya, sevda ormanında kurumuş bir ağaç parçası olduğumu biliyormusun...
 Artık söylüyorum içimde sakladığım hisleri, 
 Bu sessizliği taşımak ağır geliyor, 
 Aşık olmayı istiyorum....
 Yeniden umutlanmak yarınlara, 
 Sabahın ilk ışıklarını sevdiğimle birlikte görebilmek
 Ve yalansızca sevilmek, sevmek istiyorum....
 Aşka duyduğum özlemlerimi
 Gözlerinin içinde gidermek, 
 Sesini duyduğum anda bedenimin titrediğini hissetmek istiyorum....
 Öyle yüce olmalı ki sevgin ve sevgim
 Seni, sende tek parça olarak yaşamalıyım diyorum, 
 Gülümseyişlerim de sen, 
 Dizelerimde sadece sen olmalısın...
 Ve ellerimin değdiği her yerde
 Gözlerinin izi olmalı
 Hayatımı renklendiren yeganem olmalısın....
 Belki geciktim, 
 Ya da vaktinden çok erken geldim sevda istasyonuna
 Bilemiyorum....
 Sevmek, 
 Damarlarımda dolaşan kan kadar gereksinimim yaşamım için
 Ve sessizliğimi bozuşum
 Aşka davet için....
-13.11.01-23.30
Nurullah AydınKayıt Tarihi : 16.11.2001 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!