Yeni bir ezbere hazırlanıyor aşk. Sensiz ve bensiz sabahların şarkısı bestelenmekte acemi bir müzisyenin ellerinde. Öksüz bakışlarını hatırlarım hep, ayrılığı düşündüğümde.
“ Ben hiç bütün olmadım ki, ayrılığa dair dökülsün notalar piyanomdan…”
Ayrılık da, senin gibi sahipsizdi bu şehirde. Acıtan ama neremi ağrıttığını bilmediğim. Bazen aklım sanıyordum çünkü, seni severken ben en çok aklımla çelişiyordum. Bazen sol göğsümün altında kıpırdayan bir yerler aklıma geliyordu. Oysa ben en çok onu unutmak istiyordum.
Demek; en çok acıyandı sol yanım…
Aşk, her gelişinde ezber bozduruyordu insanoğluna. Yeniden varoluş hikayeleri yazdırabilecek kadar hayalperestti kahramanları Aşk denen illetin.
Tamamını Oku
güzel tespitler kaleme sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta