Aşka Dair Şizofrenik Söylemler 12 Aşk, ...

Aşk uğrar, her şey çiçeklenir. Yüreğimiz bahara durur kışın zemherisinde. Ne sözler verilir, ne şiirler yazılır (okunur hatta) sevgiliye. Penceresinin altında sabahlanır elden gelse. Küçük bir öpücük içindir tüm gayretler…

Her şey güzel, her şey temiz, ulaşılmaz olan büyür gözümüzde. Sarılırsınız sıkıca, koparır verirsiniz elinizden gelse yüreğinizi sevgilinin avuçlarına…

Aşk, öyle bir mevzudur ki; incedir hem de saçınızın bir telinden bile ince...

Ağustos böceği misali, eline sazı geçiren başlar aşk şarkıları söylemeye köşe başlarında. Yürekler öyle yorulmuşlardır ki aşkı aramaktan, sesi duyunca sessiz bir kalabalık kaplayıverir bizim aşk çalgıcısının etrafını. Başlar kendiyle gurur duymaya. Bütün aşksızlar onun etrafındadır, onu seyretmekte, hayranlık dolu bakışlar akmaktadır üzerine. “Aç horoz kendini buğday ambarında sanır” demez kimse ona. Dese de, çok da umursamaz bizim çalgıcı.

Aşksız kalmış bir çalgıcı olmuştur herkesin hayatında, hatta belki paylaşmışızdır onun romantik melodilerini. Belki, aynı şiiri hem size, hem de bize okumuştur. Aşk’ın çoğul halini yaşamışızdır belki.

Desenize, çoğumuz birleşip birilerinin ilkine imza attık…

Aşk, çok ince mevzu vesselam…

En iyisi. koparmadan biz kopalım. Ancak bize yetecek bir yüreğe, binlerce sevgiliye yetirmeye çalışacağımız şarkıları ezberletmeyelim. Pencereden pencereye koşup durmayalım ağustos böceği misali. Bir mevsim için yaşamayalım. Bir ömürü, başka bir ömüre hediye eden uğur böcekleri olalım.

İncecik bir aşkın üzerindeki zambaklar olup, çiçek açalım bahar gelince. Kokalım aşkla…