Ey aşk,
İndir peçeni, kül renginden gözlerini,
Asi yağmurların ateşten ellerine koy..
Ayağımda eski ateşlerin yarası sızlar,
Tuza banmış kalbime merhemini koy…
Avutulmuş çocuklar taşır mektuplarımı,
Köprüleri yıkılmış şehrin saraylarına,
Hangi çiçek şaşarım canlı ellerde ölecek,
Al ruhumun tohumlarını cennetine koy..
Ey aşk,
Yarım kalmış şarkılarını söyleyip,
Gümüşten dalgaların dövdüğü geceye koy…
Söküğü kapanmaz geçmişim benim,
Derdime kalbinden bir damla derman koy..
Hangi tebessümün kıyısında bekler beni
Sevgimin en cesareti, yaşımın on sekizi
Tüm asrın sahibine dualar dolusu mektup
İçine gözyaşından kavuşmalarımızı koy…
Kayıt Tarihi : 23.5.2014 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Atilla Soykan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/23/aska-dair-187.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!