Aşka Dair. Şiiri - Mustafa Kemal Serhatlı

Onlar şu sebeple yazarlar ki
Yaraları kanasın daim
Kanasında gaflet kabuk tutmasın.

Şu sebeple isterler ki kanamasını
Münafığın derdi bela
Müminin derdi devadır.

Dert şu sebeple devadır ki
İnsana acziyetini,fakrini bildirir.
Yaradana karşı;
Sen varsın,birde ben varım demez.

Yara o dur ki
Varlık içinde yokluk
Yokluk içinde varlık yaşatır.
Her ne dert gelirse insanın sadrına
Hep varlık alemindendir.
Aşk yarası ise bahtiyarların eline geçer.
Zira aşık kulunu Allah seçer.

Her kimin derdi Allah aşkıysa
O dert en büyük devlettir.
Bir secdesi bin dünyaya bedeldir.
Aşık o kimsedir ki
Suret gemisinden varlık yükünü boşaltıp
Yokluk ummanı üzerinde,
Mevlasına bırakmıştır geminin dümenini.
Rahmet rüzgarı,
Muhabbet rüzgarı doldururda
Yelken gibi sinesini
Süzülür gider masivaya.
Siz gemiyi görürsünüz
Harab bitap
Bilmezsiniz lakin,
Nerede seyreder,nereden gelip nereye gider
Hangi deyadan inci derer.

Aşık gönülsüzdür bir şey istemez Mevlasından
Ne bir karşılık ne bir bahşiş.
Çünkü bilirki;
Her an ve her daim,
O Kerem Sahibi Sultan ın huzurundadır.
Haya eder, sanki O Kerem Sahibi Sultan
Onun derdini bilmiyormuş gibi
O ndanbir şey istemekten.
Ve yine bilir,
O yeter ki,varlığından soyunsun
Acziyle,muhtaçlığıyla
O yüksek kapıya gelmiş olsun
Mevlası o nu asla eli boş döndürmez.
Sadece huzurda durur,
Onun işi odur.
O nun işi o aşka müptela olmaktır
O nun işi o derdin tiryakisi olmaktır
O nun işi o aşk bahrinde
Bir damla su olmaktır,yok olmaktır.

Dert değil devadır aşığın hali.
O der ki;
Mevlam,ahreti Sana bıraktım,dünyayı Sana bıraktım
Dostu Sana,düşmanı Sana bıraktım.
Alacağı Sana,borcu Sana bıraktım
Gönlümü Sana,arzuyu Sana bıraktım
Gemiyi Sana,dümeni Sana bıraktım,
Kalemi Sana,kağıdı Sana bıraktım
Ben benden usandım
Varlık bir dağmış kaldıramadım.
Sen kafisin kuluna
Beni bana bırakma Hüda.

Aşk söyletirse de
Söyleyen kendisi değildir
O kendisinde değil Rabbinde dir.

Öyle bir tiryaktir ki aşk
Aşık uğraşmaz ne günahla ne sevapla
Huzurunu bozmaz masivayla.
Kur an sadrındadır O nun
Kendisi çıkmıştır aradan
Gören O,duyan O,bilen,bildiren
Söyleyen O, söyleten Odur.

Biz varlığın derdinde kederde
O yokluğun keyfinde emniyettedir.
Biz hep korkarız umarız bekleriz,
O ise düşünmez halim ne olur diye
Bilirki bir dane düşse nehire
Mevla götürür onu menzile.
Kim var ki Rab den başka
Kimden korksun
Veren Allah ise kimden umsun
O kalptir ki
Mevladan gayrısına yer yoktur
Kimi görsün kime görünsün
Neye üzülsün neye sevinsin.

Gemin kendinle doldurma a Cânım
Yükünü at ki halas olasın
Yokluk taşımaz varlığı
Aşık ol ki anlayasın.

02 06 2013