Aşka çalar yüreğim
İçimi yoklar hevesi
Tenim olursa ruhumun kefeni
Korkarım yarıda bırakırım diye seni
Karaya çalar bahtım
Düşünceme vurur gölgesi
Kapımı çalar da ölüm
Tenimi gezinir durur gülüm
Gençliğimi geçer yaşım
Kimliğime vurur yılları
Kavuşmamız çok uzak
Bu ayrılık ikimize tuzak
Ölüme çalar hayatım
Ruhuma uzanır elleri
Biliyorum ruhum duymaz
Bu can yine de ben de kalmaz
Zifiriye çalar gündüzüm
Seni arar yüreğimin gözleri
Ölüm gibi geçen yıllardan çıksam
'Batmayan güneşim' sana kavuşsam
Kayıt Tarihi : 15.8.2008 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)