Karşıtların birliğinin
şarta bağlı olduğu şafak,
nesnelliğini yitirmiş bir zaman
ve felsefi denge…
Geçici,
sonsuzlukta sonlu bir evre…
En onulmaz tükenişin,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Tamamen hayatımı yazıyorum ben, tamamen yaşamımın öğrettiği düşleri. Yorumunuz için teşekkürler Yüksel Bey...
Çok derin duygular. Çözmesi zor ama çözülebiliyor.
Dülenilen gerçek olsa acaba bu duygu seli susuz bir vadiye mi dönüşür?
Mükemmeldi.
Paylaşım için teşekkürler; saygı öncelikli sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta