Karşıtların birliğinin
şarta bağlı olduğu şafak,
nesnelliğini yitirmiş bir zaman
ve felsefi denge…
Geçici,
sonsuzlukta sonlu bir evre…
En onulmaz tükenişin,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Tamamen hayatımı yazıyorum ben, tamamen yaşamımın öğrettiği düşleri. Yorumunuz için teşekkürler Yüksel Bey...
Çok derin duygular. Çözmesi zor ama çözülebiliyor.
Dülenilen gerçek olsa acaba bu duygu seli susuz bir vadiye mi dönüşür?
Mükemmeldi.
Paylaşım için teşekkürler; saygı öncelikli sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta