Önce ikiye bölündüm
sonra dörde bölündüm
yürek bu yufka
kırılmadan dürüldüm
eski bir diploma gibi
yaş geçtikçe aşk bayatlar sanırsın
sen taze kan getirdin
şimdi bir bütünden kalan çeyreğim
kanadı kırık kuş
ölü balık
işte öyle bir şey sevdalık
önce ikiye
sonra dörde böldüler
üçünü alıp eller
çeyreğim yarim sana
sana kaldı
çeyrek diyip geçmesek ya
ne de küçükmüş bu dünya
geziye çıktığım kıyılarımda
sen de ordaydın gördüm seni
işte o günden beri
kocamanım ben
sen
ve kocamanımkoskocamanım
say ki
koskocaman bir dünya
sen de katıl savaşlarıma
aşk için değer
vira
yoksa yutacak hepimizi bu karalar
bu kara delikler
çarpacak buz dağına
gemimiz
alabora
umut denizlerimizde
göklerimizde
aşkını iyi koru
besle
umut yüreğimizde
her şey boşunaymış meğer
her şey gündelikmişler.
geriye dönüp bak bir
ölen ölür
geriye aşk ve şiir kalır
gözlerindeki perde kalktığında
ve yüreğindeki zırh
çıkar içinden öfkeni
yapar gibi ilizyon türlü renkte
aşklar çıkar içinden
kelebek olup uçuşsunlar
yapsınlar bal
kurtarırsa aşk
bu dünyayı şiir kurtarır
vira
önce ikiye
sonra dörde bölündüm
bütünden kalan bir çeyreğim
üçünü yad eller aldı
14/Ekim/2011/Cuma/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 14.10.2011 11:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşk...Aşk... Aşk... Gönül dolusu olsun...
Her şeye...Dünyaya, yaşamaya,çiçeklere, gökyüzüne, denize...
Yeter ki, yaşama sevinci versin gönüle...
İnsan fedakâr olursa, hep verir.
Alanlar eğer kıymet biliyorlarsa, feda olsun. Yoksa, dörde de, on dörde de bölerler insanı...
Siz çeyrek de kaldım deseniz, kaç liraya bedelsiniz bir bilseniz sevgili Nimet Hanımcığım...Asla değerinize paha biçilemez...
Çok güzeldi. Sevgiler ve saygılar... Hâlenur Kor
Tam puan.
TÜM YORUMLAR (1)