Aşka Alışmak Şiiri - Ahmet Kemal

AŞKA ALIŞMAK

Seni bir daha görsem
Saat beş sularında çiçeklere görünsem
Ebedi aşkımız için
Bahar mevsimi bir daha gelse
Yeşil vahalarda koştursak
Kuşlarla ve kelebeklerle uçuşsak
Aşkımızın parıltısını cilalamak
Uçurarak aşkımızın kuşlarını
Yüzüm hiç kızarmayacak

Kelimelerden ve renklerden bir aşk yaratılmadı
Sensizliğin kıyısında bekleyen bir gemi hiç olmadı
Güller soldurtulmadı aşklar berkitilmedi
Senin işin beni çıldırtmak olmalı
Ansızın bir boşluk bırakmak
Aydınlatarak ruhumun fezasını
Aşkla oturup aşkla kalkarak
Aşkla gönenerek daha bir yeniden
Senin aklında yuva yaparak
Tutsak olmadan aşka tutsak etmeden aşkı
Aşka tutuklu ellerimizle
Ve sonsuz ihtiras içinde
Öpüşlere boğarak
Daha dün yazılmadı bu destan
Kargılarla vurularak
Kağnılarla taşınarak uzak ülkelerden
Hiçbir menzile erişemeyeceksin balam
Gidenle bir daha gitmeyeceksin balam
Gidenler bir daha dönmeyecekler balam
Dağlar öyle uzak değil yakındır balam
Duvarlar senin dışında değil içindedir
Yürüyeceğiz aşkla elimizde meşaleler
Başım oy benim belalı başım
Nerelerden aşırdım ben bu yüzü bilemem
İsmail İsmail olalı sevdi tiril tiril bir kadın
İsmail bunu hayra saydı