Aşk1 Şiiri - Lorentz Mayda

Kendin bile inanıyorsan,onu unuttuğuna
Son nokta koymalara,nokta koyamıyorsan,
En mutlu anlarında gözlerin onu arıyorsa
Görse istiyorsan yüzündeki sevinci
Kalabalıklar içinde,gülen bir yüz
Yada çiçek bahçesinde bir çiçek
Benziyorsa hala ona,unuttum diyebilirmisin?
...
...
Sen sen değilsen,savaşıyorsan içindeki senlerle
En büyük zaferlerini,kendini yenerek alıyorsan
Aşka tanımlar yapıyorsan,içinde ana renkler olmayan
Ömrünle beraber tanımlarında kısalıyorsa,
Gizli öznesi gizli,sadece yüklemlerden oluşan.
O yaşlı beynin hala çözemiyorken aşkı
Gönlün sevmeye sevdalı,küçük bir kız çocuğu
...
...
Ve kendini ilk defa büyük hissediyorsan
Kocaman,en büyük bir hiç kadar
Kendinden bile koruduğun aşkın,
Yüreğini sızlatıyorsa
Bir ayağı kırılmış sokak köpeği gibi
Ve sunduğun aşk,gözlerinin içine bakıp ağlıyorsa
Gitmek istemiyorsa sevgiliye,sevgili olamayana
Açtığı yarayı,
Kapatmaya sevgili bile yetmiyorsa
...
...
Herşeye rağmen,çekmişsen aklın perdelerini
Bir ucu gönlünde sermişsen kırmızı halılar
Gözlerine bakamadan yarin ayaklarına
Ve sen yari beklerken
Koca bir hayat geçmişse,üstünden
Çamurlu ayaklarıyla..
...
...
Aşkı,aşkla almak nafile çaba
Çözümü yokolacak kadar sevmekmi sanırsın
Görsünde hak edene sunsun istiyorsun
Büyük yanılıyorsun...
Alacağın en fazla sevgi,yada merhamet
Belkide en iyisinden bir saygı
Alamazsın artık,o bile veremez talip olduğun aşkı

(Lorentz MAYDA 06.04.2011)