Aşk Zor Zanaat Kardeş.. Şiiri - Efe Kar ...

Aşk zor zanaat kardeş
Çokta garip bir his
Hem hüzünlü hem de ilginç bir mutluluk hali
Tarifi yoktur bu mutluluğun
Benzetmek gerekirse bir şeye
Gerçekleşmiş bir beklentiye sevinmek gibi değilde
Sıcak bir yaz gününde giderken evine
Erik alıp yemek gibidir
Aniden gördüğün bir manavdan

Aşk zor zanaat kardeş
Sevdiğinin gözlerine bakmadan geçirdiğin her saniyeyi saymaktır bazen aşk
Bazende o sevdiğinin senin varlığından bile haberdar olmamasıdır
Yoksa yanında sevdiğin, yalnızsındır
Ulaşamıyor olmanın verdiği his kahreder seni
Bazende yanındadır sevdiğin ama ulaşamazsın yinede ona
O zaman daha da yalnızsındır.
Daha da kahrolursun
Yanındadır ama senin değildir.
İşte bu durum en kötü durumdur evrendeki
Zavallı hisseder insan
Kendi ölüsünü yıkayan bir imam gibi

Aşk zor zanaat kardeş
Feda edersin bir tebessüme, bir buseye her şeyini
Gücünü, malını, varını, yoğunu
Kaybedersin yolunu
Ölürsün öldürürsün yar uğrunda
Birine tutulmadan
Aşık olmadan
Tutku olmadan
Yetiştirmeden gülü emek vererek
Okşarken yapraklarını, batmadıysa eline dikenleri
Yaşamadıysan bunları

Ne yaşarsın ki kardeş?