Aşk Yüzünden Kahramanım Şiiri - Eda Uzunok

Karanlık çığlıklarda sessizliğin zafer notası çalmaya başladı
İsyanımı ferahlatan ıhlamur kokun
Saçlarındaki kızıllığa gömdüm içimdeki la sesini
Şimdi canımı yakan sensizliğin ortasındayım
Kaçırma gözlerini

Bir gizsin düşümde solmayan
Çehreni sarmalayan soylu bir atın yelesinde gelen Kahramanımsın
Şimdi dağların ardı kanlı
Sessizliğin çığlığında buz tuttum
Ellerin hani

Gözlerinin mabedine sığındım
Asfaltlarda turunçların izi
Sesleri çarmıha gerdim
Başucumda uzayan yalnızlık
İpin ucunda asılı kaldı küllerim, özlüyorum

Bir serap mıydı yaşadığım
Sessiz akan ırmak gibiydi gözlerin oysa!
Kalbim suçsuz bir seyyah
Sen gittin ben geldim peşinden,
Bittik mi yeni mi başlıyoruz Kahramanım?