Varken , sıkışık günlerin arasında hayatın akışına bıraktığımız
Yeterli zaman ayıramadığımız insanların kıymetini
daha iyi anlayabilmek için ;
Keşke yokluğunun boşluğuna düşmeden ,
Aklımızı çok önceden başımıza alsaydık !..
AŞK , el ele kanat takıp uçmak ,
Yüksek bir tepenin zirvesine konmak ,
Ve oradan dünyayı birlikte seyretmek gibi !..
Ama ayrılık rüzgarları estiğinde ,
Zirveden tepetaklak düştüğünde,
İki yabancıya dönüştüğünde ,
İşte o zaman dibine kadar anlıyorsun ;
Ne büyük bir sevda olduğunu ,
Ne büyük bir lanete düştüğünü ...
Uzun yıllar nasıl canlı canlı gebereceğini .
.
Orhan Gülaçar
Kayıt Tarihi : 26.8.2022 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!